Appartement!

Een hele blije update: we hebben een appartement!

Vorige week hebben we in Garching bij deze woning gekeken.
Eerst hadden we wel twijfel. Ok, dan wonen we dus in Garching.. Willen we dat wel? 
Gelukkig is de woning naast de U6, dat maakt het dan weer aantrekkelijker dan halverwege richting München wonen maar bijvoorbeeld een kwartier moeten lopen. Ben je effectief net zo lang onder weg..

Verder bestaat het appartement uit de twee verdiepingen onder het dak van het huis. 
Hierdoor lijkt het allemaal enorm karakteristiek en gezellig maar het geeft natuurlijk wel wat moeilijkheden met inrichten want er zijn wat schuine wanden involved. Eerst zagen we het totaal niet voor ons, mede doordat de woonkamer in het midden gedomineerd wordt door de trap naar boven. Kortom: we wisten niet hoe we daar ooit een fatsoenlijke zithoek konden creëeren. 

Gelukkig bracht een FaceTime gesprekje met mijn ouders uitkomst, die zagen het wel voor zich en konden ons ook nog precies uitleggen hoe. 
Al snel was de stemming omgekeerd van ‘we vinden wel een probleem’ naar ‘we vinden wel een oplossing’.

De volgende dag stonden we al met zn 2en in de Ikea te kijken naar geschikt meubilair voor deze specifieke ruimte en ging het steeds meer leven. 
Een mailtje naar de makelaar was snel gestuurd en voor we het wisten hadden we een afspraak bij de eigenaar en zijn vrouw thuis. Ja mensen, hier ga je gewoon op sollicitatie voor je nieuwe appartement.
Nou, wij volledig bewapend met alle papieren die de huiseigenaren in München graag zien op naar onze afspraak: stralende foto’s, informatieformulier, contract waarmee gesjoemeld is door ESO zodat ze niet zien dat het maar voor 3 jaar is, brief van ESO hoe fantastisch het bedrijf wel niet is, alles natuurlijk getekend met DR. Gergö Popping (nu ook echt)
De makelaar had ons gewaarschuwd dat de eigenaar erg doof is en dat we LUID moesten praten, kortom, we hadden echt geen idee wat ons te wachten stond. 

En zo zaten we even later met een glas prikwater op de bank en gaf Gergö mij heel slim het woord (tja, B2 Duits hé. Maar daarover straks meer.) waarna ik ons fanatiek gepromoot heb. 
De mensen waren ontzettend vriendelijk. Ze hoefden onze papieren absoluut niet te zien, dat interesseerde ze niks. Verder waren ze erg buitenlander vriendelijk, ze hadden alle soorten en maten al in hun 12 appartementen voorbij zien komen dus ook dat was een opluchting. 
We kregen een héle lange uitleg waarvan ik onthouden heb: 
Word goede vriendjes met een Duits elektriciteit en telekom bedrijf want anders heb je gedoe. 

Na ruim een half uur stonden we weer buiten en toen was het afwachten.
Een paar dagen later kregen we het verlossende woord van de makelaar: wij worden de nieuwe huurders!

En zo is de beste man weer 3000 euro rijker, voor letterlijk niks want het appartement bekijken werd volledig overgenomen door de huidige huurders waarbij hij als een hijgend hondje achter ons aan sjokte en de afspraak bij de eigenaar was hij niet bij want hij was een weekendje weg. 
Ik zie hier een carrière switch! 

We hebben het heugelijke feit ’s avonds gevierd met ons vaste vrienden/eetgroepje bij onze favoriete Mexicaan en daarna hebben we nog een Feuernzangenbowle gedronken op het Tollwood winterfestival. Heerlijk!



Verder hebben we de intake voor ons niveau Duits gehad bij ESO. 
We zijn beide te goed in Duits om in aanmerking te komen voor de cursus die ESO biedt. 
Ze zal wel gedacht hebben, als je in het Duits de politieke situatie in Duitsland kunt bespreken, wat doe je dan hier!? 
Ik moet hierbij wel even melden dat ik een hoger niveau had dan Gergö :) 
Talenknobbel hé! 
Dat waren onze avonturen. Over een week zitten we in Tokyo, dan zullen de updates vast een stuk interessanter zijn!