Antelope Canyon & Grand Canyon

Daar ben ik weer met wat nieuwe verhalen!
Gisteren begonnen we onze dag weer vroeg omdat we met de eerste groep van half 9 meewilden bij de Antelope Canyon.
Dit is een geweldig natuurverschijnsel waarbij stromend water een kloof uitsnijdt met de meest bizarre patronen. Het komt erop neer dat je door een hele smalle kloof onder de grond loopt en in Page hebben ze er twee : de Upper en de Lower canyon. De Upper canyon is de meest bekende en hier vind je alle typische amerikanen en toeristen die graag in jeeps worden vervoerd waarna je aankomt bij een kloof die rond deze tijd van het jaar echt hutje mutje volgepropt is. Je hebt echter ook de Lower Canyon; die is goedkoper, veel langer, veel rustiger en ook wel iets lastiger omdat je wat trappen moet klimmen en het behoorlijk smal is op sommige punten. Wij kozen dus voor de Lower Canyon en het was echt super. We waren met een groep van 13 man totaal in de canyon en kregen overal tips om mooie foto’s te maken. De gids vertelde dat afgelopen donderdag de hele canyon nog weer overstroomd is door een hevige onweersbui waarna het water tot aan de borst stond. Ze hebben als team zelf met emmers de kloof weer leeg gehoosd en moeten dat wel 3 of 4 keer per jaar doen. Er zijn dus ook ladders en bakken waarmee je eventueel uit de canyon kunt want er zijn een keer een boel mensen dood gegaan omdat er een vloedgolf door de canyon kwam.
Het was echt briljant om te zien.

Daarna gingen we door naar de Grand Canyon. Toen we nog ongeveer 20 mijl hadden te gaan begon het benzine lampje te knipperen maar er was geen benzinepomp meer in de buurt en wij dachten dat we er toch al bijna waren.
Nou, dat werd een ritje met samengeknepen billen want bij de ingang aangekomen hadden we er al wel 15 mijl op zitten met een bijna lege tank. Tot overmaat van ramp was er bij de ingang van het park de enige benzinepomp in de omgeving maar die afslag stond niet aangegeven en hadden wij dus compleet gemist. Tegen de tijd dat we dit ontdekten dachten we dat dan maar door zouden moeten rijden tot het dorp want we hadden geen idee hoeveel meter we nog te gaan hadden. Uiteindelijk kwamen we compleet in de stress aan in Grand Canyon Village want dat bleek dus nog eens 20 mijl te zijn!
Wij naar de garage daar maar die hadden geen benzine. Ze wezen ons op een pomp in een dorpje op 7 mijl afstand maar als je al bijna 35 mijl op een lege tank rijdt.. wonder boven wonder hebben we het gehaald maar het was echt enorm spannend. Beetje raar begin hier dus, we kwamen terug en toen was het zovan: ow ja, er is hier ook nog een grand canyon die we gaan bekijken.. haha

Maar dat hebben we geweten! Wat een geweldige omgeving zeg. Je hebt de hele tijd het idee dat je in een anszichtkaart staat of dat het nep is want het is gewoon zo gigantisch groot en zo adembenemend overweldigend. Ik had op een gegeven moment echt zoiets van: er moet even iets bewegen ofzo anders geloof ik gewoon niet dat het echt is. Het is ook erg stil, je kunt wel zeggen dat het een spreekwoordelijke daverende stilte creeert. We slapen in een lodge direct aan de canyon rand dus dat is echt geweldig. Gistermiddag hebben we alvast een trail gelopen van 1 uur de canyon in en 1 uur weer terug omhoog. DIt was echt geweldig en je voelt je heel wat als je op die manier de Grand Canyon ‘overwint’. Maar dit was slechts een korte wandeling en er zijn mensen die helemaal naar beneden in de Canyon lopen wat ongeveer een dagtocht lopen is. Je mag ook niet weer op dezelfde dag terug want er zijn mensen dood gegaan van de vermoeidheid en de hitte dus je moet daar in een tent slapen.
Het was wel heel aanlokkelijk om heeeeel in de verte al die kleine kronkelpaadjes te zien, nog veel verder dan waar wij waren. Wij waren allebei wel jaloers op de mensen die we tegenkwamen die al vanaf 10 uur op pad waren en op de rand van de klif waren geweest waar je de rivier al kunt zien want het moet wel echt geweldig zijn om daar te staan.

Onderweg kwamen we ook nog herten en allemaal eekhoorns tegen en ‘s avonds stonden er zomaar 4 Elks (soort elanden) op de weg die zich rustig lieten fotograferen.

Vandaag konden we vroeg beginnen en het was dan ook nog lekker rustig. We zijn eerst met de gratis shuttlebus steeds van uitkijkpunt naar uitkijkpunt gereden en hebben 3 uur lang van de meest schitterende uitzichten genoten. Er is zoveel te zien dat je overal wel een kwartier blijft staan.

Na het eten zijn we begonnen aan een andere hike waar we met de bus heen moesten. Waar we gisteren in totaal 5 kilometer gedaan hebben zijn we nu iets eerder terug gegaan. Deze trail was veel moeilijker en steiler waardoor het met de hitte en onervarenheid van ons best gevaarlijk kan worden.

We lazen aan het begin van de trail het verhaal van Margaret, een marathonloopster die met een vriend ‘even’ naar beneden de kloof in ging lopen. Ze dachten dat het maar 23 kilometer in totaal zou zijn maar later bleek dat het 43 was. Als ze even op de kaart hadden gekeken hadden ze dat geweten. Daarnaast had ze niets meer mee dan 1,5 liter water, 2 mueslirepen en een appel wat echt enorm stom is want je moet een halve liter water per uur drinken (in ieder geval) en elke keer dat je drinkt ook iets zouts eten. Het was die dag 43 graden in de kloof en haar compagnon kon halverwege niet meer verder en bleef achter terwijl Margaret hulp zou halen. De compagnon werd na de ergste hitte door een andere wel verstandige wandelaar gered maar na 2 dagen zoeken vonden de Rangers beneden in de canyon het lichaam van Margaret in Cremation Canyon.

Dit om maar even aan te geven dat je echt met groots respect voor dit natuurwonder aan de wandel moet gaan. Als europeaan heb je niet door hoe serieus de situatie is maar gelukkig staan overal bordjes met aanwijzingen waardoor wij ons nu prima gered hebben.

De Grand Canyon is echt meer overweldigend dan wat dan ook wat ik tot nu toe gezien heb al is het alleen al door de oorverdovende stilte die er hangt en de uitgestrektheid van het gebied. Geweldig om dat mee te mogen maken! Morgen rijden we weer verder, de verbinding in de lobby van dit hotel is echt horror dus ik kan de fantastische foto's die we hebben nu niet uploaden, dus dat doe ik morgen even in een mcdonalds ofzo. Wel jammer, dus STAY TUNED want ik kan niet wachten om het aan jullie te laten zien!