San Francisco

Een bericht vanuit het frisse San Francisco! San Franfrisco dus zegmaar.
Het is hier echt prachtig: een stad bestaande uit talloze heuvels en dus steile hellingen, een heerlijke baai, gezellige winkeltjes en restaurantjes en leuke ‘nep’ victoriaanse huisjes.
Het ademt echt een europese sfeer, iets wat we nog niet gezien hebben in Amerika. De dag dat we aankwamen zijn we eerst gaan inchecken in ons zwaar kitscherige hotel. Het heet: Cornell hotel de France en echt alles is nep-frans. De inrichting doet denken aan een heel oud bloemetjesgordijn en de lift is zo eentje waarbij je in een soort kooi zit waarvan je zelf de deur open moet doen. Een over-kill aan nostalgie is aanwezig, we ontbijten ‘s ochtends met blérende franse chansons op de achtergrond in de Jeanne d’ Arc eetzaal volledig getooid met ridderspullen en schilderijen van de beste meid.
De grootste grap is nog wel dat er uitsluitend chinezen werken die niet erg goed engels kunnen. Ik weet nog steeds niet wat nou die tweede optie was van wat ze met de eieren kon doen ook al heb ik het haar 4 keer aan mensen horen vertellen.
Na het inchecken zijn we een openbaar vervoerkaart gaan kopen en daarna met de kabeltram de stad in! Erg toeristisch en erg leuk omdat je natuurlijk over gigantische hellingen gaat. We stapten uit bij Lombard street, het meest kronkelige straatje op de wereld. Dat was leuk om te zien, vooral dat er echt een file aan auto’s op het weggetje staat die de geweldige ervaring proberen mee te krijgen van het naar beneden rijden over Lombard Street! Het is ook wel heel leuk eigenlijk en in ieder geval een schouwspel voor iedereen.
Daarna gingen we naar Fishermans Warf. Dit is de boulevard waar alle winkeltjes en restaurantjes zich bevinden en het was er echt heel gezellig. Overal mensen, muziek, de lucht van vis en de verkoop van allerlei snacks uit de zee.
We hebben ons prima vermaakten en hebben vervolgens op pier 39 een tijdje bij de beroemdste zeeleeuwen op aarde staan kijken. Die liggen daar allemaal lodderig in het zonnetje op de kade en hoeven vrij weinig te doen om bewondering van de toeristen te ontvangen. Een van de zeeleeuwen nieste op een gegeven moment waarop het publiek zo’n beetje in katzwijm viel.
Het was heerlijk om hier lekker in de zon te zitten met een kop koffie en die schattige beesten te bekijken.
De dag daarop moesten we vroeg op om met de boot naar Alcatraz mee te kunnen. Dit was gelukkig perfect georganiseerd en we konden zonder al te veel moeite vlot vertrekken. Bij aankomst kregen we eerst wat informatie van de ranger die ons liet inbeelden dat we gevangenen waren die net aangekomen waren op het eiland.
Nou hebben wij de films etc. natuurlijk gezien dus het was heel leuk om het even zelf op deze manier mee te maken!
We kregen een audio tour en die was echt geweldig. Je werd de hele gevangenis doorgeleid en hoorde allerlei acteurs en geluiden om scenes na te bootsen.
Alcatraz is indrukwekkend en geweldig om te zien. Het komt heel dichtbij, de gaten van de granaten zitten nog in de vloer. Ze hebben er alles aan gedaan om te zorgen dat je ervaart hoe het geweest moet zijn voor de gevangenen en we vonden het allebei enorm interessant.
Ook hebben we ‘het’ gat gezien waardoor de 3 gevangenen ontsnapten waarvan nooit meer iets gehoord is, vereeuwigd in de film Escape from Alcatraz.

Na Alcatraz hebben we nog wat rondgehangen op de pier waar we onder andere de beroemde ‘soep uit een broodkom’ gegeten hebben en zijn toen met de bus richting de Golden Gate Bridge gegaan. We verwachtten er al niet te veel van want er hangt hier constant een hele dichte zeemist boven de baai die eigenlijk de hele brug opslokt. De temperaturen verschillen de hele dag ook van koud naar aangenaam en toen we op de uitkijkplek kwamen was de brug inderdaad nauwelijks te zien.
Toen zijn we tot slot naar Alamo Square gegaan: een park waar zich de Painted Ladies bevinden: een aantal schilderachtige huisjes op een rijtje waar ook de intro-scene van Full House is opgenomen! Ik heb het eventjes dunnetjes nagespeeld (zie mij op de foto omhoog rennen) en het was echt heel leuk om precies op die plek te staan. Het was alleen niet echt picknick weer, de illusie was ook snel voorbij want het was er natuurlijk superdruk en het was echt koud en mistig en de wind waaide MAAR ik ben er geweest!

De volgende dag hebben we als ontbijt weer ‘fwench tost ow egg’ (French toast or egg) gegeten en daarna vertrokken we richting Haightstreet. Dit is de straat die symbool staat voor de peace-strijd in de jaren 60 en alles daar ademt nog die sfeer. Dat wil zeggen, er lopen alleen maar drugsverslaafden en zwervers rond. Ik heb er nog nooit zoveel bij elkaar gezien en de een stonk nog meer dan de ander. Toch was het wel leuk om door deze straat te lopen al was het alleen maar om de kleurig versierde winkels en geverfde muren.
We hebben gezellig een kop koffie gedronken in een cafeetje waarin je echt het idee had dat je weer helemaal terug in die tijd was met alle stickers en pamfletten die er hingen. Eigenlijk totaal niet ons ding maar het is toch een ervaring. In deze straat zit ook de Amoeba: ‘s werelds grootste onafhankelijke record-store. Hier hebben we leuk rondgestruind tussen talloze cd’s en minstens zoveel lp’s. Ook dit was weer eigenlijk niet echt ons ding maar wel heel leuk om te ervaren.

Daarna zijn we begonnen aan Golden State Park. We hadden een boel geocaches in de gps staan maar na 4 caches op domme/ niet leuke plekken en de dennenaalden zowat in mn oren zijn we daar maar mee gestopt. Tegen de tijd dat we in het leukste gedeelte van het park kwamen waren we er eigenlijk wel klaar mee en zijn we op de bus gestapt naar Twin Peaks. Dit is een hele hoge heuvel midden in de stad met een 360 graden view over San Francisco.
De busrit was heel leuk, het duurde wel meer dan een half uur voor we boven waren maar de straatjes zijn hier allemaal zo grappig om te zien dat de rit opzich al sightseeing was. En toen kwamen we boven, we stapten uit… en we zagen geen hand voor ogen! Zoals ik al zei is er hier in juli en augustus enorm veel dichte mist door de verschillen in temperatuur van de baai en de stad maar het was echt heel extreem. We zagen wel een paadje omhoog de heuvel op maar de wind waaide ons zowat weg en je zag alleen maar wolken mist als een razende om je heen vliegen. Het leek echt net een horror film. Net toen we weer naar de bushalte wilden lopen zagen we dat af en toe de mist heel even wegtrok op bepaalde plekken en dan kon je de stad een beetje zien dus we zijn toch nog even wezen kijken op het uitkijkpunt.

We besloten de dag met nog wat rondstruinen over het gezellige Fisherman’s Wharf en zijn nu weer aan het inpakken voor morgen. We gaan vroeg op pad want het word teen lange rit, maar wel een hele mooie: over de Highway 1, Big Sur. De mooiste highway van Amerika! Ik ben nu al benieuwd want de uitzichten schijnen spectaculair te zijn!
En dan is het met eerst 1 tussen-nacht op naar Los Angeles!

Hier is de link met de foto's van San Francisco:

https://picasaweb.google.com/110333474765507412021/SanFrancisco?authkey=Gv1sRgCNbY-of50r7Zfg