Over pinguins en versieren

Nou, ik heb aan vandaag weer een paar briljante verhalen over gehouden.

Allereerst had ik bedacht dat ik mijn dag wel kon beginnen in Caffe Greco bij de piazza di Spagna. Dat stond in de reisgids omdat het zo beroemd is want daar zijn allerlei beroemde componisten zoals Wagner, Bizet, etc. geweest. En Casanova (jaja) dus dat zou ik even proberen.

Ik verwachte dat het prijzig zou zijn maar wat kan een cappuchino met een broodje nou kosten?
Nadat ik een kadetje met mozzarella en ham had uitgezocht ging ik zitten en keek ik op de koffiekaart. Nou, ik ben maar gegaan voor de espresso die was 6 euro en het goedkoopste. Toen ging ik eens rondkijken wat dat kadetje (meer was het niet) wat ik had eigenlijk kostte: 10 euro. Gezellig koffiedrinken! Ik kreeg echt 1 slok koffie, dat was meer een mini mini espresso, en het broodje was echt niet te eten.
Maar ik moest wel lachen want daar zat ik dan tussen de chique mensen en de obers met neppige pinguin pakken onder het genot van allerlei sappige klassieke muziekjes zoals Fur Elise. Echt wat een vertoning. Note to self: ga geen koffie drinken naast de Prada winkel.

Verder heb ik weer heel veel bekeken vandaag en ook veel groen gezien. Mooie routes gewandeld langs parken en pleinen.

En zowaar, tijdens mijn lunch op een bankje mijn eerste versierpoging van een italiaan!
Ik zat languit te genieten van een homp brood met smeerkaas (na mijn koffie avontuur vond ik het wel even weer mooi) toen een italiaan naast mij neerstreek.

Nou, schuivel de schuivel zenuw zenuw en na 10 minuten terwijl ik gewoon in mn boekje zat te schrijven kwam het hoge woord eruit. Of ik ook italiaans sprak.. zijn teleurstelling was groot toen hij merkte dat dit niet zo was want hij kon echt geen woord engels! Hij probeerde van alles te vragen maar hij wist maar 1 woord per zin in het engels dus het was voor hem best genant want ik kon heel vlot antwoorden.
Omdat ik hem slecht verstond ging ik even naast hem zitten (ok dat was naief) en hij kwam steeds gezelliger dichtbij zitten. Ik legde gewoon uit wat ik daar deed maar hij begreep er echt geen klap van. Ik dacht echt kerel ga engels leren… uit welke tijd kom je serieus?!
Maar goed ik was er na 2 minuten wel klaar mee maar toen ik na 5 minuten waarbij hij een haarlok uit mijn gezicht veegde (?!?!?! Blijf van me af jij) zei dat ik maar weer es ging vroeg hij of ik geen koffie met hem en een vriend wilde drinken want daar wachtte hij op. Toen heb ik hem op mn trouwring gewezen maar dat was geen probleem zei hij, alleen de communicatie misschien een beetje. Nou, wel meer dan een beetje en ik vond het zo vermoeiend om ook maar iets zinnigs met hem uit te wisselen dat ik echt geen zin had daar koffie mee te gaan drinken. Dus ik ben weer verder op pad gegaan maar het was wel typisch en grappig want hij bleef maar balen en excuses aanbieden dat hij geen engels kon.

Dat waren de twee grootste belevenissen van vandaag. Verder dus prachtige groene wandelingen gemaakt en ‘s avonds met Gergö gegeten en nog 2 leuke amerikanen ontmoet in het restaurant!
Toen we terug gingen kwam er nog even een mooi staaltje typisch Rome: het kaartjes automaat slikte ons geld in en gaf geen kaartje. En bij de volgende mensen net zo… Sta je daar weer.. verdorie stomme techniek hier! Dat is echt bagger hoor, het is allemaal vies en niks werkt en nobody gives a shit zegmaar.

Maar nu zijn we weer in het hotel en morgen gaan we nog 1 dag samen op pad naar de Sint Pieter! Even naar de paus zwaaien.
En daarna is het donderdagochtend om 4 uur tijd om op te staan want we moeten om half 5 op het vliegveld zijn voor onze vlucht naar Amsterdam-Dublin-New York! Dat wordt nog wat, eerst morgen nog maar eens lekker genieten hier. Heb al een echt lekker onvervalst airco kuchje!