Prachtig Rome met een vleugje argggghh

Vandaag gingen Gergö en ik samen op pad. Ik met enorme kramp in mn benen (waar is de spiroflor) en Gergö met een blaar onder zn voet maar je moet wat als je maar 4 dagen in Rome bent!
We gingen eerst naar de st.Pieter. Dat was echt gigantisch en geweldig, maar eigenlijk zo overweldigend dat het haast niet te bevatten is. Je ziet zoveel tegelijk dat je echt tijd nodig hebt om het te laten bezinken. We komen dan ook graag een keer terug om de andere dingen te bekijken die we nu nog niet gezien hebben en dan kan ik ook nog eens rustig de andere hoogtepunten van de stad zien.
We zijn ook in de koepel van de st Pieter geweest, dat was wel heel stoer! Maar ook echt heel enorm hoog, beetje dizzy werd ik ervan.

Na een korte lunch zijn we naar het kasteel del angelo geweest. Dat is een soort grote ronde burcht/museum die je kunt bekijken. Allereerst kon je alleen cash betalen en wij hadden te weinig. Dus wij naar een pinautomaat lopen en hier in Rome ben je dan direct 10 minuten onderweg want die dingen zijn enorm spaarzaam. Stonden we daar, Gergö pint 150 euro, en de pas komt terug maar geen geld en geen bon. FIJNNNN daar gaan we weer. Dus wij de bank in, na 10 minuten gewacht te hebben op een andere klant verzekerde de bankmevrouw ons ervan dat er echt niets aan de hand was, dat dit heel vaak gebeurde en dat er niets van de rekening af zou gaan. Wij natuurlijk alle gegevens opschrijven we geloven er geen klap meer van hier.. haha dus op zoek naar het volgende pinautomaat. We hebben het geprobeerd te vragen aan de agent die de bank bewaakte maar die kon verrassend genoeg weer eens geen engels. Dus op goed geluk en jawel binnen 10 minuten een andere bank gevonden en gepint!

Dan denk je dat we genoeg ellende hebben gehad om dat museum binnen te komen maar we zouden geen Anke en Gergö heten als het museum niet net als wij daar aankomen een technische storing heeft waardoor we onze kortingstickets niet konden krijgen. De boodschap: wacht hier maar over 5 minuten is het opgelost. 10 minuten later komt die shabby kerel er weer aan lopen met een sigaret in zn mond. Over 10 minuten is het klaar! Nou toen was ik er klaar mee, dus ik heb em verteld dat hij moet ophouden met tijden noemen als hij geen idee heeft wanneer het klaar is. Zeg dan dat je niet weet of het nog gaat lukken.. Maar toen kwam er weer het fijne 'wij kunnen geen engels' want zij dachten steeds dat ik bedoelde dat ik vond dat zij moesten weten wanneer het klaar was. Dus ik weer uitleggen neeheeeee ik bedoel dat je gewoon niets moet gaan beloven als je al weet dat je geen idee hebt of het gaat lukken!

Argh de frustratie was compleet, na talloze technische mislukkingen was het even klaar. Maar net toen we eruit waren gelopen was opeens alles opgelost en konden we naar binnen.

Conclusie: ga hier heen met veel cash geld bij je, neem de tijd en ga vooral niet uit van het metrosysteem want de haltes liggen zo raar verspreid dat je altijd ongeveer een kwartier moet lopen voor je ook echt bij je bestemming bent.
Dat klinkt misschien negatief maar het is echt héél erg waar.

Daarna hebben we gelukkig ontzettend leuk en lekker gegeten bij caffe Marriatto aan het piaza Navona en dat was echt super! Fijne bediening, de lekkerste pizza ooit en een heerlijke cocktail als toetje. Hebben echt genoten en zijn rustig terug gekuierd naar het hotel alwaar de baas ging proberen op de Wifi van het buur hotel in te breken wat ong. 5 minuten werkte maar daarna niet meer dus toen moesten we als nog internet kopen :)

We zijn inmiddels ingecheckt voor het vliegtuig, morgen op naar New York!