Antarctic explorers

Inmiddels zit ik dik ingepakt onder de dekens tv te kijken maar nog geen 2 uur geleden kwamen we bibberend aan op het strandje naast ons hotel waar we 3,5 uur eerder vertrokken waren voor onze kayaktocht.

Vanochtend zijn we toen het eb was eerst over de drooggevallen rivierbank naar het eiland aan de overkant gelopen.
Toen we aankwamen moesten we enorm lachen want het is echt zo'n idyllisch plaatje met de laaghangende zon en dan is er natuurlijk een stel amerikanen die gewoon met de auto de bank oprijden om foto's te maken.. Dat is zoiets als bij de jachthaven van Schier gewoon met je auto het wad oprijden.
Daarnaast zagen we allemaal schattige zeilbootjes voor anker liggen en ik wou net zeggen hoe mooi dat leek toen we om de hoek echt een gigantisch 8 verdiepingen hoog cruiseship zagen liggen.
Dit, samen met de auto op de bank, deed ons behoorlijk grijnzen.. je bent nog steeds in Amerika!

Dit wandelingetje was echt heel koud en het waaide ook behoorlijk hard dus onze eerste missie toen we terug waren was een muts kopen voor de kayaktocht.
Na een flinke lunch zijn we in geschikte kayak outfit op pad gegaan en bij het strandje aangekomen zagen we dat we in totaal met 8 mensen op pad zouden: wij, een ander stel, 2 vrienden EN als kers op de taart: een stel uit Azië.

Onze gids was echt een rauwe boer, een beetje zoals Bear Gryll maar dan iets minder gezellig.
Wij stonden daar allemaal alsof we de noordpool op zouden gaan en hij huppelde gewoon in een driekwartbroek met surfschoenen rond en ging ook telkens in het water staan waardoor hij mijns inziens voor vertrek al compleet bevroren moest zijn maar hij leek echt immuun voor, nou ja.. alles eigenlijk.
Wij kregen ook allemaal een soort mega thermo surfpak materiaal handschoenen aan en hij deed alles met blote handen.

Het kayakken was heel bijzonder en ook echt wel zwaar.
In totaal hebben we 9 kilometer afgelegd rondom de eilanden in de Frenchman Bay met halverwege een stop op een strandje.
Alles was heel indrukwekkend om te zien, de rotsformaties en eilandjes leken door de schitterende wolkenlucht en zonneschijn alleen nog maar mooier dan ze al zijn.
We kwamen een nest tegen van een Bold Eagle, zo'n nest is wel meer dan een meter groot! Op de terugweg zat de eagle ook bij het nest maar we konden het niet heel goed zien.
Verder dook er ook vlak naast onze kayak opeens een zeehond op.

Terwijl we aan het varen waren gaf de gids af en toe wat uitleg maar hij had het vooral druk met het aanmoedigen van het aziatische stel. Het spijt me dat ik het zeg maar het was zo aandoenlijk om ze te zien stuntelen, ik moest af en toe echt mijn lachen inhouden.
Ze liepen telkens wel meer dan 100 meter achter op de groep omdat ze elke keer als er een golfje kwam stopten met peddelen. Ik weet niet eens meer hoe vaak de gids naar ze geroepen heeft dat ze vooral wel door moesten blijven peddelen want de golven zouden niet weggaan. Het waren echt van die types die alles wat de gids had uitgelegd verkeerd deden en dus ook rustig op allerlei gevaarlijke rotsen afroeiden (just keep peddling) en een nat pak kregen bij het in en uitstappen van de kayak. De communicatie verliep niet helemaal soepel en daardoor ging echt alles mis. Net een slechte komedie!
Ik stop maar want anders krijg ik straks nog de VN op mijn dak.

Toen we halverwege bij het strandje aankwamen om pauze te houden waren we daar ook wel echt aan toe. Vlak daarvoor was er een stuk waarbij je kayak echt constant door golven gepakt werd waarna je hard terug op het water spatte met kleddernatte mouwen als gevolg.
Echter, van op het strandje stilstaan werden we ook niet echt warmer dus uiteindelijk was ik wel blij dat we weer op pad konden want het was zo verschrikkelijk koud!
Toen we net van het strandje afkwamen begon in de verte dat cruiseship opeens te toeteren met zo'n scheepshoorn die je 4 kilometer verderop nog kunt horen. We dachten even dat hij recht op ons afkwam maar gelukkig ging het schip een andere kant op haha.

Je wordt echt een beetje heen en weer geslingerd tussen de prachtige uitzichten en luchten die je ziet en de kou/stroming die je moet trotseren, wat behoorlijk wat concentratie vergde.
Toen we uiteindelijk om 6 uur weer op het strandje strandden waren we kapot en koud maar wel een flinke ervaring rijker.
Onze gids huppelde met een kleddernatte broek terug de weg op alsof hij zojuist een paar uur in de zon had gelegen en wij liepen terug naar het hotel alsof we 6 ijspegels in onze broek hadden.

We hebben een heerlijke pasta besteld en beginnen nu weer een beetje op te warmen. Ik voel de kano nog heen en weer wiebelen, morgen maar weer op het land op pad :)