Still living the american dream!

Ons een na laatste weekend in New York is alweer voorbij.
Wat gaat de tijd toch enorm snel! Afgelopen week heb ik veel vrijwilligerswerk gedaan. Op maandag, dinsdag en woensdag heb ik meegeholpen op een basisschool bij een paar activiteiten die New York Cares organiseert.
Dit was behoorlijk suf want je hebt dus 12 kinderen, 2 juffen, 1 leider van New York Cares en dan wel 6 vrijwilligers erbij! Het lijkt meer op een soort gedetineerden begeleiding dan een gezellig uurtje met kindertjes en mijn juffennagels trokken soms krom maar goed het hield me letterlijk van de straat.
Voor donderdag had ik mij daarom voor iets anders opgegeven: een social gathering met holocaust overlevenden in Brooklyn.
We hadden een zaal vol gezellige en bijzonder vermakelijke bejaarde mensen die wij een lekkere lunch serveerden en waar we daarna mee gingen dansen.
Dit was echt geweldig! Hard werken om 100 zéér eigenzinnige oude mensen voedsel te serveren maar het was wel heel erg leuk. We hadden kip en dat bestel je als kip maar je krijgt dan tops (borststuk) en bottoms (poot/dij).
De ouderen willen allemaal perse bottom, als je ze top geeft geven ze het gewoon aan je terug.
Probleem was, ik kon serieus de twee niet van elkaar onderscheiden want ik zag alleen maar een grote brij met allemaal stukken kip waar her en der een bot uitstak dus ik deed maar wat..
Het dansen was echt geweldig, ze gingen helemaal los op allerlei joodse muziek en wij gingen dan mee dansen. Ze spraken ook allemaal hebreeuws met elkaar en sommigen van hen bleven de hele tijd over bommen en Hezbollah praten maar ze hadden wel de tijd van hun leven.
Sommigen waren geweldig lief en die bleven mij maar aaien en vragen of ik ook uit Polen kwam of die begonnen opeens liedjes voor me te zingen.
Anderen snauwden je gewoon af met het minste fatsoen van de wereld of die liepen gewoon weg van de begeleiding. Ik kan je zeggen, het is makkelijker om 100 kleuters in auto’s te krijgen dan 100 hele oude mensen die écht niet willen luisteren.

Met veel was ook wel echt iets mis dat moet ik er wel bij zeggen maar ik vond het echt heel erg leuk om mee te doen. Aan het einde zongen we met zn allen het Israelische volkslied en er waren een paar bij die wilden echt persé gaan staan maar dat konden ze gewoon niet dus dat vond ik wel sneu.

Ook wel heerlijk: hier is het doodnormaal dat ik getrouwd ben. Als ik met leeftijdsgenoten praat en ik zeg ‘husband’ kan ik het gesprek serieus gewoon verder blijven voeren zonder de in Nederland eerst gebruikelijke vragende ogen ronde. Nog sterker: leeftijdsgenoten hier komen zelf met hún bruiloftsverhalen op de proppen want ze zijn zelf ook allemaal getrouwd ☺ Het is hier echt voor het eerst dat dat zo is want in Nederland heb ik altijd als ik het woord ‘man’ laat vallen eerst reacties over het feit dat ik zo jong ben dus dit is echt leuk voor de verandering.

Vrijdagavond gingen we naar HET museum of modern art van de wereld. We hadden al niet verwacht dat we het heel leuk zouden vinden maar je wilt er toch even kijken. Nou, het was echt afschuwelijk. Afgezien van een paar topstukken in de schilderijencollectie van Picasso en van Gogh bestond dit museum uit 5 verdiepingen met: planken die gewoon tegen een muur stonden, compleet wit of rood geschilderde doeken (en dan serieus een a4tje erbij met wat het allemaal betekent) en een collectie foto’s van iemand die allerlei beroemde plekken fotografeert en dan zijn middelvinger opsteekt. Als het zo simpel is om miljonair te worden.. Ik werd er gewoon chaggerijnig van.

Zaterdag gingen we naar het American museum of natural history. Ook heel erg beroemd en dit is echt een prachtig museum. Wel ben je op een gegeven moment een beetje klaar met alle opgezette dieren (ze hebben er 30 miljoen) maar afgezien daarvan leuk om er rond te lopen.
Ik werd er haast melig van want dan kom je langs vitrine 480 met, jawel: opgezette fazanten (net het bezoekerscentrum op Schier) en de amerikanen weten zelfs dat tot een avontuur te maken!
Verder hebben we fijn door Central Park geslenterd, Wall street bekeken en gewoon wat langs de kade gelopen.

Zondag was een hele gewone zondag eigenlijk. We zijn naar het strand geweest bij Coney Island. Dat was echt verrukkelijk, vooral fijn om even gewoon niks te doen en een beetje op het strand te liggen en (half) in zee te zwemmen. Wetende dat hier haaien zitten krijg je mij met geen 3 hijskranen verder dan mn middel het water in maar in je middel kun je ook prima zwemmen!
Gergö zwom gewoon leuk een halve marathon de baai uit en werd zelfs teruggefloten.
Het op het strand liggen is echt een hele andere belevenis dan het Jacobspad. Natuurlijk liggen er allerlei eerst veel meer mensen om je heen, maar dat is op zich niet zo erg. Het grappige hier aan is juist dat er met amerikanen om je heen altijd van alles te beleven is. Al is het alleen al omdat ze allemaal trots met hun zwembandjes (nee, niet die van plastic) in badpakjes en zwembroekjes voorbij komen paraderen. Vlakbij ons zaten 2 ouders met een zoon van een jaar of 18 en die hebben echt 3 uur ruzie zitten maken. Het was echt hilarisch, ze bleven maar tegen elkaar zagen en zeuren. Op een gegeven moment ging pa het water in met zoonlief, alwaar ik vrolijk rondzwom tot mijn middel, hoor ik op een gegeven moment het welbekende geluid van de afgelopen uren en jawel: moeder is het water ook in gegaan en ze zetten daar hun: Stop pissing at me weer vrolijk verder!
Heerlijke mensen! Verder waren er 2 kinderen die wat problemen hadden met het inschatten van grenzen. Allereerst gingen ze elkaar ingraven op ongeveer 1 milimeter afstand van mijn hoofd en toen dit klaar was gingen ze bij de zee een gigantische kuil graven 1 milimeter naast (als het al zoveel was) een gezinnetje dat leuk een zandkasteel probeerde te bouwen. Die stonden ook raar te kijken. Ondertussen zit je nog steed in Amerika dus vliegen er serieus NYPD helicopters op 20 meter hoogte over de branding langs het strand. Voelt best wel crimineel allemaal, alsof het heel spannend is dat jij daar op je handdoekje op het strand zit.

Over anderhalf week begint onze eerste road trip al door noordoost Amerika maar nu eerst nog een weekje ‘werk’ voor de boeg.
Ik wil iedereen nog even bedanken voor de leuke berichtjes, echt heerlijk om te lezen! Sarie en Nienke, jullie filmpjes waren LEGEND!
Hier is de link naar de foto's:

https://picasaweb.google.com/110333474765507412021/MuseaZee?authkey=Gv1sRgCKutnufIvOeF3QE